រឿងសត្វសិង្ហ និងព្រានព្រៃ
មនុស្សអំនួតម្នាក់ ជាអ្នកលេងខាងបាញ់ ទើបបាត់ឆ្កែពូជល្អមួយ ហើយសង្ស័យក្រែងសិង្ហចាប់ស៊ី ក៏ទៅជួបនឹងអ្នកគង្វាលពពែរួចសួរថា សូមមេត្តាប្រាប់ខ្ញុំឲ្យដឹងនូវទីកន្លែងនៃអាមេចោរលួចឆ្កែខ្ញុំផង ខ្ញុំនឹងសងសឹកឆ្កែខ្ញុំឲ្យបាន ។ អ្នកគង្វាលពោលថាៈ ន៏វានៅភ្នំនុ៎ះ ខ្ញុំតែជូនចៀមមួយឲ្យដល់វាទុកជាសួយរាល់ខែ បានជាខ្ញុំអាចគោចរបាននៅទីវាល តាមសេចក្ដីប្រាថ្នា ហើយខ្ញុំបានសុខអំពីរឿងនេះដែរ ។ ក្នុងពេលដែលជនទាំងពីរនាក់ កំពុងតែសន្ទនាគ្នា ស្រាប់តែសិង្ហមួយចេញមក ដើរយ៉ាងរហ័សមករក ។ អ្នកអំនួតស្ទុះរត់ក្លេត ហើយស្រែកបន់ថា៖ ឱព្រះគុណទេព្ដាអើយ! សូមលោកមេត្តាជួយបង្ហាញប្រាប់ខ្ញុំ នូវកន្លែងណាមួយ ដែលអាចឲ្យខ្ញុំរួចរស់ជីវិតបាន ។ ដែលហៅថា មានសេចក្ដីក្លាហានដ៏ពិតប្រាកដនោះ គឺនៅត្រង់ដែលមានគ្រោះភ័យ ជាបន្ទាន់នោះឯង ។ ឧទាហរណ៍ ដូចអ្នកអំនួតដែលថាខ្លួនស្វែងរកសិង្ហ ស្រាប់តែផ្លាស់ប្ដូរពាក្យសំដី រួចស្ទុះរត់ភ្លាមទៅពេលដែលឃើញសិង្ហមក ។
គួរគប្បីឲ្យមួយរយ តែមិនគួរធ្វើឲ្យកើត វិវាទមួយទេ នេះជាមតិនៃអ្នកប្រាជ្ញ សូម្បីមិនមានចូលហេតុអ្វីជាមាំមួន ហើយក៏ធ្វើវិវាទដែរ នេះជាលក្ខណៈមនុស្ស។ – ដកស្រង់ពីសៀវភៅស្រីហិតោបទេស
អត្ថបទទាក់ទង
One thought on “រឿងសត្វសិង្ហ និងព្រានព្រៃ”